Aguïo-de-pastre
Scandix pecten-veneris
Apiaceae Umbelliferae
Àutri noum : Aguïo, Juvert-dous, Aguïoun.
Noms en français : Peigne-de-Vénus, Aiguillette.
Descripcioun :Pichoto planto annalo emé de fueio proun divisado que dounon d'èr à-n-aquelo dóu juvert, mai li flour an rèn de vèire. Se recounèis subretout à si fru que fan de lònguis aguio.
Usanço :Li fueio, li flour e li fru podon èstre manja ; li fueio en ensalado. L'aguio-de-pastre èi vertuouso contro li moulard e li verdau, ajudo à caga e fai pissa.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Scandix
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Scandix pecten-veneris L., 1753
Cap-negre
Neotinea ustulata
Orchidaceae
Autre noum : Cannegre.
Nom en français : Orchis brûlé.
Descripcioun :Lou cap-negre fai parti dóu "nouvèu" gènre Neotinea que caup li gau emé de flour e de fueio mai pichoto e que fan d'espigo de flour toujour proun sarrado. Es uno planto pulèu coumuno au printèms, e que se recounèis à si pichòti flour blanco e roujo emé uno labreto di quatre partido, picoutado de roso, e peréu à si casco de flour negrejant en boutoun ço que douno d'èr à un cap negre.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Neotinea
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Blanco Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 5 à 8 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Prado umido
- Garrigo
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Neotinea ustulata (L.) R.M.Bateman, Pridgeon & M.W.Chase, 1997